Ook zo’n last van al die gedachten … dag en nacht?

In de loop van de afgelopen paar jaar heb ik weleens geblogd over gedachten: “Ik denk, dus ik ben?” en “In je hoofd wonen, ken je dat?” Onze gedachtenwereld, en het observeren ervan, is en blijft zowel interessant als moeilijk te bevatten.

Ik kwam een interview tegen met Byron Katie, waarin ze het heel helder uitlegt. Omdat het geen makkelijke kost is, heb ik het fragment waar het over gaat voor jullie vertaald.

Enjoy!

Ik ben een oude man en heb veel zorgen gekend.
De meeste ervan zijn nooit uitgekomen.
~Mark Twain

Byron Katie heeft lang en veel last gehad van depressies. Ze heeft The Work ontdekt en ontwikkeld, en dat heeft haar veel gebracht – en velen met haar.

The Work komt er in het kort op neer, dat je je eigen stressvolle gedachten bevraagt: Is het waar?

NB Dit is sterk gelinkt aan mindfulness en The Work bestaat dan ook voor een belangrijk deel uit meditatie op gedachten.

In een interview over haar eigen proces zegt Katie het volgende (ik vertaal hier delen van het interview):

“Ik ben tot de ontdekking gekomen dat de wereld werkelijk vriendelijk is. Daar heb ik heel veel werk voor moeten doen, want waar ik een groot deel van mijn leven in geloofde, was dodelijk deprimerend voor me; een langzame, pijnlijke dood.

“(We creëren onze eigen realiteit, met onze eigen, negatieve gedachten.) Dit doen we niet met opzet. Niemand zou een ander mens kwaad doen als ze hun eigen gedachten niet geloofden, als ze meer mindful (wakker, bewust, alert) waren.

“Stel, ik denk: ‘Zodra ik hiermee klaar ben, dan loop ik Erin’s kantoor binnen.’ Dat is een droom! Alles wat in de toekomst ligt is een droomwereld. Dus ik fantaseer dat ik dat kantoor binnenloop. Ik doe dat niet expres; het is een droom die ik beleef.

“Als we wakker worden, kunnen we dit proces van denken of dromen heel bewust, heel mindful observeren. We realiseren ons dat er hier, op deze plek, en nu, op dit moment, niets is waar we niet mee om kunnen gaan. Maar wanneer we fantaseren over verleden of toekomst, zijn we niet aanwezig in het hier en nu. (..)

“Alleen hier, op deze plaats, op dit moment, is actie mogelijk.

“Maar als mijn geest verstrooid is – verleden, toekomst, verleden, toekomst, … – en daar vervolgens een oordeel over heeft, dan is het heel moeilijk om hier en nu aanwezig te zijn. (…)

 “In 1986 werd mijn wereld gecreëerd door gedachten. Ik moest eerst denken, voordat er een wereld was! Of eigenlijk: ik was niet aan het denken, ik werd gedacht!

“Gedachten gebeuren. We zeggen wel ‘Ik dacht,’ maar wat was het eigenlijk dat mij aan het denken was?

“Ik ben niet verantwoordelijk voor mijn gedachten.

“Ik kan er wel begrip voor hebben, ze met onvoorwaardelijke liefde tegemoet treden. En dat is wat ik heb geleerd metzelfonderzoek (inquiry).

“Dus als ik denk: ‘Zodra ik hiermee klaar ben, dan loop ik Aron’s kantoor binnen,’ of ‘Ik zou nu in Erin’s kantoor moeten zijn,’ dan ben ik vertrokken naar elders, ook al is mijn lichaam nog hier. Ik heb mijn eigen realiteit gecreëerd.

“Ik observeer en stel mindful vast dat ik mijn eigen realiteit heb gecreëerd. Maar ik kan me die gedachten niet toeëigenen: ik denk niet, ik word gedacht. En ik heb ook geen idee hoe het afloopt: vertrek ik weer uit Aron’s kantoor, blijf ik daar, ga ik naar een ander kantoor? Ik heb geen idee.

“Dus waarom zou ik me daar druk over maken? (…)”

Bekijk de Engelstalige video (bovenstaand fragment komt uit de eerste 10 minuten):